اکتبر سال ۲۰۱۸ صدمین سالگرد همه گیری آنفلوآنزا است. سرعت همه گیری آنفلوآنزا در سال ۱۹۱۸ غیرقابل تصور بود و تقریبا از هر سه نفر در جهان یک فرد به این بیماری مبتلا شد؛ یعنی حدود ۵۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان.
بیماری آنفلوآنزا پاتوژن ها، مرزهای جغرافیایی، طبقات اجتماعی، وضعیت اقتصادی و حتی سن را نادیده می گیرد و تهدیدی جدی برای همه است.
آنفلوآنزا بیماری تنفسی ناشی از ویروس آنفلوآنزاست. این بیماری معمولا جدی به نظر نمی آید و علایم آن مانند تب، سرفه، گلودرد، آبریزش بینی، درد عضلانی و خستگی، اغلب با سرماخوردگی شدید اشتباه گرفته می شود. این در حالی است که آنفلوآنزای فصلی هر سال ۶۵۰ هزار قربانی می گیرد. شایع ترین زمان ابتلا به این بیماری از اکتبر تا ماه مه ( اواسط مهر تا اردیبهشت) است.
ویروس آنفلوآنزا برای فرار از سیستم ایمنی بدن، مدام در حال جهش است. بنابران برای مقابله با آن هر روز به سلاح تازه ای نیاز است. زمانی که ویروس جدید ظاهر می شود، به راحتی افراد را آلوده کرده و پخش می شود.
سال ۲۰۱۸ میلادی صدمین سالگرد همه گیری آنفلوآنزاست.
زمانی یک ویروس جدید آنفلوآنزا می تواند همه گیری ایجاد کند که به آسانی افراد را مبتلا کند، بین افراد جامعه گسترش یابد و اغلب افراد هیچ ایمنی در برابر آن نداشته باشند.
امکان وقوع یک همه گیری دیگر با یک ویروس جدید انفلوآنزا وجود دارد، هر چند زمان و شدت احتمالی آن مشخص نیست. با این حال، می توان نکات ارزشمندی را از همه گیری های سال های گذشته آموخت و مجهز تر از همیشه در مقابل این بحران بهداشتی تاریخ مدرن ظاهر شد.
شدت و سرعت همه گیری آنفلوآنزا در سال ۱۹۱۸ غیر قابل تصور بود و تقریبا از هر سه نفر، یک نفر به این بیماری مبتلا شد (یعنی حدود ۵۰۰ میلیون نفر در ساسر جهان).
این بیماری پاتوژن ها، مرزهای جغرافیایی، طبقات اجتماعی، وضعیت اقتصادی و حتی سن را نادیده می گیرد و می تواند تهدید برای همه باشد، برای مثال در سال ۱۹۱۸ میلادی اکثر افرادی که بر اثر این بیماری جان خود را از دست دادند، ۲۰ تا ۴۰ ساله بودند.
بر اساس گزارش منتشر شده در مجله لنست، همانند بسیاری از بیماری های دیگر، آنفلوآنزا در جوامع فقیر و محروم شدیدتر و سخت تر است.
اغلب مبتلایان به آنفلوآنزا در مدت چند هفته بهبود می یابند اما برخی بیماران درگیر عواقبی همچون عفونت سینوس و گوش و حتی التهابات قلبی و مغزی می شوند.
پیشرفت های قابل ملاحظه ای در زمینه داروهای ضد ویروسی، واکسن، آزمایش های تشخیصی و روش های نظارت مدرن در سراسر جهان برای مقابله با آنفلوآنزا صورت گرفته است.
واکسن آنفلوآنزا یکی از روش های مقابله با ویروس است. پزشکان استفاده از واکسن را در افراد در معرض خطر از جمله افراد بالای ۶۰ سال، کودکان، زنان باردار و بیمارانی با ضعف سیستم ایمنی ضروری می دانند.
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها آمریکا، تزریق واکسن آنفلوآنزا را برای تمام افراد بالای شش سال ضروری می داند. پزشکان اوایل پاییز را بهترین زمان برای تزریق واکسن می دانند. مصونیت در برابر بیماری تقریبا دو هفته پس از تزریق صورت می گیرد. اگر فردی سرما خورده باشد، ۱۰ روز پس از بهبودی کامل زمان مناسب برای تزریق واکسن است.
مطالعات نشان می دهد واکسن برای زنان باردار در هر مرحله از بارداری کاملا بی خطر است. تزریق واکسن در دوران بارداری، نوزاد را نیز در ماه های اول تولد ایمن می کند.
معمولا واکسن آنفلوآنزا با عوارض خفیفی از جمله درد، قرمزی و تورم در ناحیه تزریق و کمی درد و تب همراه است. عوارض شدیدتر معمولا دیده نمی شود.
معمولا این تصور وجود دارد که تزریق واکسن آنفلوآنزا سبب ابتلا به ویروس خفیف می شود. این تصور به هیچ وجه پایه و اساس علمی ندارد؛ چرا که ویروس موجود در واکسن کاملا غیر فعال است.
اثر بخشی واکسن آنفلوانزا به عوامل مختلفی بستگی دارد که مهمترین آن مطابقت واکسن با ویروس های موجود در محیط در سال مربوطه است. سلامتی جسمانی بیمار نیز باعث می شود که اثر بخشی واکسن بیشتر شود.
*** واکنش های آلرژیک، اختلال تنفسی، کهیر، سرگیجه، تب بالا و تورم اطراف چشم و لب برخی از عوارض نادر واکسن هستند.
آنفلوآنزا یک بیماری جدی به ویژه در کودکان، بزرگسالان ۶۵ سال به بالا، افرادی با سیستم ایمنی ضعیف و زنان باردار است.
دریافت واکسن انفلوآنزا، پرهیز از همنشینی با افراد مبتلا، گندزدایی و رعایت اصول مراقبتی و بهداشتی در صورت ابتلای یکی از اعضای خانواده و همچنین شستن مرتب دست ها، از توصیه های سازمان جهانی بهداشت برای پیشگیری از ابتلا به آنفلوآنزا است.
این سازمان همچنین توصیه کرده است که در صورت ابتلا به این بیماری، لازم است دهان و بینی را هنگام سرفه و عطسه کردن پوشاند، دست ها را مرتب شست، بیماران مایعات زیاد مصرف کنند و استراحت کافی داشته باشند، از مکمل های دارویی برای تقویت سیستم ایمنی استفاده شود و انتی بیوتیک مصرف نشود.
